“Ik vecht voor een inclusieve samenleving. Zo ben ik medeoprichter van Incleaders, een netwerk dat inclusief leiderschap promoot en uitdraagt. Dat dit nog altijd nodig is, ervaar ik bijvoorbeeld elke keer als ik preventief staande gehouden wordt. Niet op een concrete verdenking, maar enkel omdat ik een donkere huid heb. Zo kwam ik eind april 2018 uit Italië terug, waar ik had gesproken op een bevrijdingsfestival. Ook in ons land zou ik spreken op een bevrijdingsfestival. Het thema was in verzet komen als je vrijheid in het gedrang is. Op Eindhovens Airport hield de Koninklijke Marechaussee mij staande. Met als enige reden dat etniciteit een risicofactor is in hun profielen. Ik was letterlijk verdacht vanwege mijn huidskleur. Ik heb een klacht ingediend tegen dit etnisch profileren door de staat. Die is gegrond verklaard.
Nederland wordt steeds meer divers maar dat maakt ons niet automatisch inclusief. Op de hoorzitting was het verweer dat de Koninklijke Marechaussee de bevoegdheid heeft niet-Nederlanders staande te houden. Maar hoe vind je dat uit als je selecteert op huidskleur? Wij – Amnesty, PILP-NJCM, Adb RADAR, Controle Alt Delete, Houthoff Advocaten, een piloot en ik – zijn een rechtszaak begonnen tegen de staat om dit etnisch profileren tegen te gaan.
Mijn case liet me duidelijk zien dat je bondgenoten moet zoeken, deskundigen die je bij kunnen staan. Organiseer je want je staat er niet alleen voor. Net zomin als dit soort incidenten op zichzelf staan. Ze zijn stigmatiserend en sluipen in onze systemen, instituties en mechanismen. Terwijl de overheid juist onze grondrechten moet garanderen in woord én daad. Ik ben echter wel optimistisch: ik zie een verschuiving optreden. Dat is hard werken en soms schuurt het, maar wees daar niet bang voor. Discussie leidt tot bewustwording, wat leidt tot verandering. We moeten elkaar helpen en naar elkaar luisteren om elkaar te kunnen zien en begrip te krijgen voor elkaars visie.”
